Op een frisse zondagmiddag ontmoeten de teams elkaar weer na een aantal jaren. Ik kende alleen de doelman terug van Ewijk Jan Cobussen. Het was een aftastend begin en het leek erop dat Sc Millingen zich wilde revancheren voor de offday vorig weekend in Hernen. En inderdaad...ineens was het Rik Grintjes die gelanceerd werd en na een korte solo de bal in de verre hoek schoot en dat was 1-0. Alleen kreeg een van de voorwaartsen van Ewijk de vrije doortocht richting Chiem Haukes maar die redde zeer fraai. Veel meer gebeurde er niet meer in de eerste helft. Beide teams moesten alleen al redelijk snel een speler wisselen. In de tweede helft ging het wat fysieker en harder met een hoger tempo. Beide defensies gaven echter geen krimp en de aanvallers hadden het moeilijk. Toen naarmate het einde in zicht kwam en het ook donkerder werd op sportpark de Hove sloeg de vlam ineens in de pan. Wat niemand nog dacht gebeurde, doelpunten en meer agressie. Eerst was het Owen Schenning die na een combinatie doelman Cobussen passeerde en dat was 2-0. Gelopen koers denk je dan maar Ewijk scoorde per omgaande de 2-1 en dat doelpunt heb ik niet goed gezien. Hij telde wel. Ewijk zette alles op alles en Millingen kwam met counters en een daarvan was raak. Via wat combinaties en wat geluk kreeg Sam van der Velden de bal en hield hem aan zijn voet en ramde de bal in het Ewijk doel en dat was 3-1. Ewijk zette nog een keer aan maar er kwamen geen doelrijpe kansen uit.
Een verdiende overwinning na die zeperd vorige week en omdat Germania een pak slaag kreeg in de Ooy staan we weer op de 3e plaats. Alles overziende van de eerste competitie helft een mooie plaats die dit jonge elftal verdiend heeft. Wat oprispingen daargelaten een volwassen eerste helft van de competitie,
Het oefen-en inhaal programma in 2023 zal tijdig worden bekend gemaakt.